Sofie, de figurant.

Figureren is leuk! Vannacht heb ik opnames van de kortfilm 'Twijfel' bijgewoond. De regisseur was de nicht van Davy en die had nog figuranten nodig.

"Het is dus zo dat het verhaal gaat over een meisje die geen keuzes kan maken. Ze komt dan ook terecht op een T-splitsing. Hier staat ze dus eigenlijk letterlijk voor de keuze: gaat ze naar links of naar rechts? Ze twijfelt echter heel erg en kan niet kiezen. We bevinden ons hier zo’n beetje in een droomwereld en plots komen er een heleboel mensen van de linker –en de rechterkant. Deze mensen beïnvloeden als het ware het meisje. Sommige mensen zijn blij met de keuze die ze gemaakt hebben, anderen niet... Wanneer de mensen het meisje echter passeren, zwijgen ze en kijken ze haar streng aan. Ze wordt dus eigenlijk geviseerd door de mensen omdat ze niet kan kiezen."

Een uitputtingsslag, maar echt de moeite. Wat de meeste indruk op mij maakte was de belichting. Hoe ze dat hebben klaargespeeld, het blijft me een vraag. Rond 23u zijn we beginnen filmen en dat heeft ongeveer geduurd tot 4u30. Maar ik denk dat we al bij al maar een klein uurtje echt hebben gefigureerd; we zaten vooral in de garage koffie te slurpen en te wachten. Vooral VEEL wachten. We hebben gekaart (met de actrice - ik weet haar naam niet, Caroline/Karolien/Carolien/... Ik herkende haar van ergens, maar ik wist echt niet waarvan - ging het veel beter dan met de moeder van Davy), geswingt, muziekjes geluisterd, gedebateerd over de actualiteit en de media die erop springt en veel gesocialised. Ondertussen heb ik bijna de ganse familie Steen leren kennen (met natuurlijk Mandy, de regisseur).
Om ongeveer 5u30 zat ik in mijn bed (maar het teveel aan koffie hield mij nog even wakker) en vanmorgen ben ik veel te vroeg wakker geworden. Maar soit, het was echt een zalige ervaring! Davy en ik zijn zo de meest enthousiaste figuranten.